Graspapier

Gras - het groene plezier van moeder aarde

Grassen behoren tot de oudste gewassen op aarde, aangezien ze bijna overal ter wereld grote gebieden bedekken. De weiden en graslanden waarmee wij vertrouwd zijn, bestaan hoofdzakelijk uit zoete en zure grassen, die met hun ongeveer 10.000 soorten bijdragen tot hun kleurrijke diversiteit.

Gras is als grondstof in overvloed en ook regionaal beschikbaar. Vaak worden in de bouwwet voorgeschreven compensatiegebieden beplant met weilanden en alleen gemaaid voor onderhoud. Sommige agrarische weilanden zijn vanwege hun lage gehalte aan voedingsstoffen ook ongeschikt voor diervoeding. Juist deze gebieden worden gebruikt bij de productie van ons graspapier.

De meeste grassen hebben ongeveer 2-4 weken nodig van ontkieming tot het eerste maaien, waarna de plant ongeveer 2 maanden adempauze nodig heeft om nieuwe stengels en in sommige gevallen nieuwe wortels te kunnen ontwikkelen.

Waarom is graspapier zo duurzaam?

Gewoonlijk wordt papier geproduceerd van verse houtvezels. Deze moeten eerst met behulp van chemicaliën en water van hun natuurlijke hechtende lijmstof lignine worden bevrijd, zodat ze vervolgens verder kunnen worden verwerkt. Een groot deel van de papierbehoefte wordt nu natuurlijk ook gedekt door de verwerking van oud papier. Maar ook hier zijn chemische reinigingsprocessen nodig. Daarentegen kan bij de verwerking van gras het gebruik van chemicaliën volledig achterwege blijven, aangezien het ligninegehalte hier veel lager is. De mechanische inspanning is ook minimaal. Minder chemicaliën en minder elektriciteit voor machinale verwerking zijn twee goede redenen waarom graspapier een echte winnaar is als het gaat om duurzaamheid.

Daarnaast is er regionale beschikbaarheid: In tegenstelling tot hout is gras ook in Duitsland volop en duurzaam verkrijgbaar. Vooral het hooi, dat onbruikbaar is voor de veehouderij, en de agrarische compensatiegebieden worden nog steeds gebruikt en maken een duurzamer gebruik van de grondstof mogelijk.

Over het algemeen onderscheidt gras zich ook van andere papiergrondstoffen door de lage kosten voor teelt en onderhoud. Het enige dat nodig is, is een open gebied, af en toe een aanvoer van voedingsstoffen via mest en rudimentair bewatering in de zomer om een groenblijvende weide te behouden. Dit komt natuurlijk ook door het enorme regeneratieve vermogen van de grassen - het zijn namelijk echte stand-ups en trotseren extreme omstandigheden.

Een klein pijnpunt blijft: Tot op heden is het helaas alleen mogelijk om papier te produceren met een grasgehalte van 30%. Waarom? Omdat bij een hoger grasgehalte chemicaliën en toevoegingen nodig zijn om dezelfde resultaten te behalen als bij papier op houtbasis. Dit zou op zijn beurt minder duurzaam zijn, dus er moet nog veel onderzoek worden gedaan. Maar we weten het zeker: de oude Egyptenaren hebben zeker ook niet in één dag papyrusrollen uitgevonden. Tot dan geldt ook: Hoe duurzamer hoe beter!