DIN/EN 13432
Als het om onze verpakkingen gaat, zeggen we vaak dat deze biologisch afbreekbaar zijn volgens DIN 13432 of EN 13432. Maar wat houdt het laatste deel precies in? Zodat je geen saaie standaardbeschrijving moet lezen, leggen we kort uit wat je moet weten.
Wat is DIN/EN 13432?
Bij DIN 13432 en EN 13432 gaat het om gestandaardiseerde controlemethoden in Duitsland (DIN) en Europa (EN). De composteerbaarheid van verpakkingen wordt gecontroleerd. De norm is sinds 31 maart 2001 van kracht voor alle EU-lidstaten - in Duitsland is de analoge verordening in december 2000 van kracht geworden. DIN CERTO (de certificeringsorganisatie van het Duitse Instituut voor Normalisatie) is verantwoordelijk voor de certificering in Duitsland. Om het certificaat te ontvangen, moet een verpakking vijf processen doorlopen. Hierbij moeten alle onderdelen van de verpakking de testen doorstaan. Welke processen dit zijn, lees je in de volgende paragraaf.
De 5 stappen naar gecertificeerde composteerbaarheid
- In de eerste stap van het proces worden de exacte ingrediënten van de verpakking bepaald en wordt bepaald of aan de grenswaarden voor zware metalen is voldaan.
- Na het doorstaan van de eerste test wordt in stap 2 gecontroleerd of de verpakking biologisch afbreekbaar is. Hiervoor moet worden aangetoond dat 90% van het organisch materiaal na 6 maanden in een waterig medium/milieu is omgezet in CO2.
- In stap 3 wordt de composteerbaarheid gecontroleerd. Alleen als er na 3 maanden composteren - en daarna fijn zeven - uit een verpakking minder dan 10% van de oorspronkelijke massa overblijft, wordt deze als composteerbaar beschouwd.
- Vervolgens wordt in stap 4 een praktische test uitgevoerd om vast te stellen of het composteren van de verpakking geen negatief effect heeft op het gehele composteringsproces.
- Het controleproces wordt afgesloten met stap 5, die uit twee tests bestaat: de agronomische test en de ecotoxiciteitstest. De wat? Bij het eerste gaat het er om te bepalen welk effect het compost als gevolg van de verpakking heeft op de plantengroei (agronomie = optimalisatie van de landbouw) en bij het tweede, of deze mogelijk toxines bevat (toxiciteit =giftigheid van een stof).
Een verpakking kan het certificaat alleen ontvangen als het alle vijf de stappen met succes heeft doorlopen.
Principe van de vrijwillige zelfverplichting
De gehele controleproces is gebaseerd op een vrijwillige zelfverplichting van de fabrikant en is niet wettelijk verplicht in Duitsland of Europa. Juist daarom gelden in veel Europese landen nog heel andere regels voor het gebruik, maar vooral ook voor de afvoering of recyclage van biologisch afbreekbare plastic producten. Informatie over de respectieve regelingen vindt je meestal bij de nationale certificeringsbedrijven.
Meer over het thema biologische afbreekbaarheid of het afvoeren van verpakkingen lees je in onze andere adviesartikelen.
Wil je meer over dergelijke artikelen lezen of heb je een kritische opmerking over de inhoud? Schrijf ons dan een e-mail met de titel van de gids als trefwoord naar feedback@greenbox.bio - zodat we je interessante inhoud kunnen blijven bieden.